เมื่อควบคุมอารมณ์ไม่ได้

ขณะที่ชายคนหนึ่งกำลังขัดล้างรถอย่าง ขะมักเขม้นลูกชายวัย 4 ขวบก้มลงเก็บก้อนหินขึ้นมาแล้วบรรจงขูดขีดไปบนด้านข้างของ ตัวรถ  

พักใหญ่ต่อมา...เมื่อพ่อได้ ยินเสียงครูดของหิน ก็เกิดความ ฉุนเฉียวโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขากระชากมือลูกมา ตีลงบนมือน้อย ๆนับครั้งไม่ถ้วน

โดยไม่ทันนึกว่าตนได้ถือ อะไรอยู่ ในมือ

ณโรงพยาบาล.. นิ้วลูกชายถูกตัดออกเพราะกระดูกแตก จนหมอไม่สามารถเชื่อมต่อได้

ขณะที่พ่อเข้ามาดูลูกในห้องลูกมองพ่อด้วยสายตาปวดร้าวแล้วถามพ่อว่า "เมื่อไรนิ้วหนูจึงจะ ยาวเหมือนเดิม?"

คำถามนั้น...เหมือนคมมีดกรีดลึกลงไปในหัวใจผู้เป็นพ่อ เขารู้สึก ละอายใจรู้สึกผิดและเสียใจในการกระทำตนอย่างไม่อาจให้อภัย

เขาจึงกลับไปที่รถเตะมันสุดแรงเกิดโดยไม่ยั้งจนเหนื่อยหอบแล้วทรุดตัว ลงนั่งข้างรถอย่างเศร้าใจ สายตาพลัน เหลือบไปเห็นรอยขูดขีด



เขาเบิกตากว้าง!จ้องมองคำว่า"รักพ่อ"น้ำใส ๆเริ่มเอ่อ แล้วไหลอาบแก้มเขาเอามือ ปิดหน้า

ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับใจจะขาด  

อารมณ์ โกรธ มีโทษมหันต์      ปัญหาของโลกในทุกวันนี้คือ

คนบางคน..รัก รถหวงรถ หรือสิ่งของอื่น   ยิ่งกว่ารักและห่วงใย ลูก

หรือ เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

จำ ไว้เสมอว่าสิ่งของมีไว้ให้ใช้     และ    คนมีไว้ให้รัก

กลุ่มเรื่อง #peterp #ชมรมเซาะกราวชน

แสดงความคิดเห็น 7   ถูกใจ 14