โรคบ้านหมุน

เมื่อช่วงสัปดาห์ที่แล้ว ผมติดเชื้อไวรัสหวัด ก็ทานยาระงับอาการไข้หวัดมาเรื่อย ร่วม 3-4 วัน จนมาถึงเมื่อวันเกิดเหตุ คืนนั้นเจ้าแมวเหมียวที่บ้านไม่สบาย เดินเข้ามาทักแล้วก็ล้มเเผละลงเลย มันมองผมด้วยสายตาละห้อย หลังจากตรวจสอบอาการของเจ้าเหมียวแล้ว ถ้าปล่อยไว้ มันคงอาจจะตายได้ 23.00 น. ผมเข้าอินเตอร์เนต เพื่อค้นหาข้อมูล รพ.สัตว์ ที่เปิด 24 ชั่วโมง แต่แถวสมุทรสาครมีที่ใกล้ที่สุดก็คือ รพ. สัตว์อ้อมน้อย กระทุ่มแบน ผมถ่อสังขารที่ยังไม่ค่อยจะสู้ดีนัก ขับรถฝ่าสายฝนปรอยๆ เพื่อพาเจ้าเหมียวไปหาหมอ หมอตรวจสอบอาการแล้วก็ยังสรุปไม่ได้ว่าเกิดจากอะไร มีทางเดียวคือต้องเจาะเลือดดู แต่ในเบื้องต้น หมอก็ได้ฉีดยาบำรุง และยาอะไรอีกก็ไม่รู้ อีกสามเข็ม และหมอก็แนะนำว่า พรุ่งนี้ให้พาเจ้าเหมียวไปตรวจเลือดดูที่คลีนิคใกล้บ้านประจำในตัวอีกที
คืนนั้นผมกลับมาถึงบ้านประมาณ เกือบตี 1 กว่าจะอาบน้ำและนอนหลับลงได้ก็ปาเข้าไปดึกโข
แต่พอถึงช่วงเช้า ผมสะดุงตื่นตามนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ แต่ทว่า ในขณะที่ผมกำลังจะลุกเพื่อตื่นไปอาบน้ำ ผมกลับพบว่าบ้านทั้งหลัง โลกทั้งโลกมันกำลังหมุนติ้วๆ อยู่ในหัว ทำให้ผมล้มแผละลงแบบไร้เรี่ยวแรง ถึง 3 ครั้ง จนผมมาตั้งสติได้ก็คือผมต้องค่อยลุกๆ จึงจะสามารถลุกขึ้นเดินได้ ผมเคยได้ยินอุดม แต้พานิช ก็เคยเป็นโรคนี้เช่นเดียวกัน ซึ่งช่วงเวลาที่มันเป็นมันจะทรมานมาก
จากนั้นผมก็เข้าไปค้นคว้าหาข้อมูลสาเหตุของโรคนี้ ในอินเทอร์เนต ซึ่งมีอยู่มากมาย ยกตัวอย่างเช่น คลิกอ่านได้ที่ลิงค์นี้ครับ
จากการสอบถามเพื่อนๆ พี่สาวคนนึงที่เป็นพยาบาล แกบอกว่าแกก็เป็นเช่นเดียวกัน แต่ไม่เป็นโรคที่น่ากลัว (แต่ความเห็นส่วนตัวผม ผมว่ามันน่ากลัวครับ)



กลุ่มเรื่อง #รักสุขภาพ