ชอบตัดราคาเอางาน ไม่รักษามาตรฐานราคาตามวิชาชีพ ก็เป็นแบบนี้แหละ
เหมือนผม กลับมาบ้านเกิด คนรู้มาจ้างผมมออกแบบบ้าน เห็นราคาแล้ว ไม่รับงานดีกว่า
คนไทยไม่รู้จักคำว่า นักออกแบบ
ทำให้นักออกแบบไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม ทั้งที่เป็นอาชีพที่สำคัญที่สุด
ถ้าไม่มีนักออกแบบก็จะมีแต่คนเคลียร์งานห่วยๆออกไปขาย
นักออกแบบ คือผู้ที่จะออกแบบและรวบรวมงานจากสายงานต่างๆแล้วเอามารวมเป็นผลงาน
อย่างเช่นโปรแกรมเมอร์เนี่ย ยังไงก็ต้องมีนักออกแบบครับ
แล้วค่อยมาจ่ายงานให้กับโปรแกรมเมอร์แต่ละส่วนรับผิดชอบงาน
แล้วนักออกแบบจึงค่อยเอางานจากหลายๆคนมารวมเป็นชิ้นงานแล้วนำเสนอลูกค้า
ไม่ใช่ให้คนที่ถนัดงานขายไปประชุมคอนเซปต์ แล้วมาจ่ายงานให้โปรแกรมเมอร์ทำทั้ง ออกแบบ เขียนโค๊ด
มันไม่มีทางไปรอดครับ
ทุกสายอาชีพ ต้องมีนักออกแบบ
อย่างสายอาชีพผม จะให้วิศวกร หรือสถาปนิก ออกแบบไม่ได้ครับ
เพราะอาคาร 1 อาคาร ประกอบไปด้วย
งานสถาปัตยกรรม
งานวิศวกรรม
งานระบบไฟฟ้า สื่อสาร
งานระบบน้ำ
งานระบบอากาศ
ถามว่า วิศวกรโยธา วิศวกรเครื่องกล วิศวกรไฟฟ้า คนเดียวออกแบบได้หมดหรือไม่
สถาปนิกคนเดียว ออกแบบได้หมดหรือไม่
คำตอบคือไม่ครับ
ดังนั้นจึงต้องมีเป็ดมาช่วยรวมครับ
เป็ดคือ นักออกแบบครับ ถามว่าทำไมถึงเรียกเป็ด
เพราะนักออกแบบไม่จำเป็นต้องเก่งที่สุดครับ แต่ต้องเป็นคนที่รู้หลายเรื่อง และครอบคลุมที่สุด
หากคิดจะทำบ้าน ท่านต้องหานักออกแบบ ไม่ใช่หาสถาปนิก หรือวิศวะ
เป็นไม๊ครับ หากเราลืมตาดูโลกกันบ้าง เราจะรู้ว่า ประเทศที่พัฒนาแล้ว เค้าอยากได้อะไรเค้าจะหานักออกแบบ
ไม่ใช่หาคนทำครับ
งานที่ทำออกมาแต่ละงานจึงมีราคาแพง แต่เป็นงานที่มีคุณภาพสูง และใช้ได้จริง
คนรู้จักผมมาจ้างผมออกแบบบ้าน แล้วบอกว่า ราคา หลักพันได้ไม๊
ผมเลยตอบไปเลยว่า ถ้าไม่มีถึงสองสามหมื่น ก็ไปหาจ้างเด็กจบใหม่ออกแบบเลยครับ ผมไม่รับงานราคานี้
หลายคนบอก ผมไม่ยอมปรับตัวให้เข้ากับสังคม ผมตอบเค้าไปว่า
ผมทำงานทุกครั้ง คุณภาพต้องเต็ม 100 เท่านั้น ทำงาน 10-20 แล้วลดราคาผมไม่เอา
จนปัจจุบัน สองปีแล้ว ไม่ได้กลับไปจับงานออกแบบอีกเลย
คนอย่างผมมันยอมหัก ไม่ยอมงอครับ
แต่เพราะสังคมไทย มีแต่คนยอมงอ ผลสุดท้ายเลยออกมาเป็นแบบที่เกิดขึ้นนี่แหละครับ
อย่าโทษใคร