ก่อนที่คุณจะทอดทิ้ง. หรือระบายอารมณ์ อ่านเรื่องของฮาจิโกะสักนิดนะครับ!

ก่อนที่ท่านจะทอดทิ้งหรือระบายอารมณ์กับสัตว์เลี้ยงอ่านเรื่องของฮาจิโกะสักนิด

บางที เรื่องนี้อาจจะทำให้หัวใจที่เย็นชา หรือหยาบกระด้างต่อสัตว์เลี้ยงของใครบางคนอ่อนโยนและดีขึ้นได้บ้างก็เป็นได้ครับ

8 มีนาคม เมื่อ 76 ปีก่อน ตรงกับวันตายอันโด่งดังของ ฮาจิโกะ สุนัขแสนรู้

อ่านจบแล้ว รีบไปกอดสัตว์เลี้ยงในบ้านของคุณ

แล้วพูดบางอย่าง......กับเขาด้วยนะครับ

---

---

Hachikō ฮาจิโกะ

(Nov 10,1923 - March 8, 1935)

ฮาจิโกะ

เป็นสุนัขสายพันธุ์อคิตะ (Akita)

เกิดที่เมืองโอดาเตะ จังหวัดอคิตะ ประเทศญี่ปุ่น

ฮาจิโกะเป็นที่จดจำของผู้คนในความจงรักภักดี

ที่เค้ามีให้กับเจ้านายของเค้า

จนได้รับการขนานนามว่า

ฮาจิโกะสุดยอดสุนัขผู้ซื่อสัตย์

ฮาจิโกะมาอยู่กับศาสตราจารย์

เอชะบุโระ อุเอะโนะ (Hidesamuroh Ueno)

อาจารย์ประจำคณะเกษตรศาสตร์

แห่งมหาวิทยาลัยอิมพีเรียล (มหาวิทยาลัยโตเกียว)

เมื่ออายุได้เพียง 2 เดือน

ฮาจิโกะเป็นสุนัขพันธุ์อคิตะสายพันธุ์แท้ที่หาได้ยากยิ่ง

ศ.อุเอโนะ



ศ.อุเอโนะต้องเดินทางไปสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัย

โดยขึ้นรถไฟที่สถานีชิบุยะ

ตอนเช้าฮาจิโกะจะคอยส่งเจ้านายที่ประตูหน้าบ้าน

และในตอนเย็นเมื่อถึงเวลาเลิกงาน 15.00 น.

ฮาจิโกะจะมากระดิกหางรอพบเจ้านายที่สถานีรถไฟอยู่เสมอ

แต่แล้วเมื่อฮาจิโกะยังมีอายุไม่ถึง 2 ปี

ในวันที่ 21 พฤษภาคม 1925 ศ.อุเอะโนะ

ได้เกิดอาการเส้นโลหิตในสมองแตก

และเสียชีวิตขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัย

ในวันนั้นฮาจิโกะยังคงมารอเจ้านายของเค้า

ที่สถานีรถไฟอย่างใจจดใจจ่อ

โดยไม่รู้เลยว่าจะไม่มีวันได้พบกับเจ้านายอีกแล้ว

ภายหลังการเสียชีวิตของ ศ.อุเอโนะ

ภรรยาของเขาได้ย้ายบ้าน

และนำฮาจิโกะไปให้กับญาติของศาสตราจารย์

ที่อยู่ห่างไกลออกไปหลายกิโลเมตร

แต่ไม่มีอะไรขังหัวใจของฮาจิโกะได้

เพราะทุกครั้งที่หนีออกมาได้

เค้าจะวิ่งตรงไปที่บ้านเก่าของเค้า

แต่ก็ไม่เคยเจอใคร ในที่สุดฮาจิโกะ

ก็รู้แล้วว่าเจ้านายของเค้าไม่ได้อยู่ที่บ้านอีกแล้ว

เค้าจึงกลับไปรอที่สถานีรถไฟเหมือนเมื่อครั้ง

ที่เจ้านายยังมีชีวิตอยู่

Hachiko กับเด็กๆที่สถานีรถไฟ



ฮาจิโกะจะวิ่งไปรอเจ้านายของเค้าที่สถานีรถไฟ

ในวลา 15.00 น.ทุกวัน ทุกครั้งที่รถไฟเข้าเทียบท่า

เค้าก็จะชะเง้อคอคอยมองหาเจ้านาย

ท่ามกลางผู้คนมากมาย ฮาจิโกะทำแบบนั้นตรงเวลา

เหมือนเดิมทุกๆ วัน ตลอดระยะเวลา 10 ปี โดยมี

คิคุซะบุโระ โคบายาชิ

อดีตคนสวนของศาสตราจารย์ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้

กับสถานีรถไฟเป็นคนคอยดูแลฮาจิโกะ

คนที่ผ่านไปมาบางคนก็ให้อาหาร

และวิเคราะห์กันไปว่า

ที่ฮาจิโกะมาทุกวันนั้นเป็นเพราะหิวอาหาร

แต่เมื่อสังเกตพฤติกรรมให้ดีแล้วจะพบว่าเค้า

จะมาเฉพาะช่วงตอนเย็นเท่านั้น

โดยเฉพาะอาการที่เค้าชะเง้อมองรถไฟขบวน

เวลา 15.00 น.เมื่อเข้าจอดนั้น เป็นการที่เค้ามองหา

ศ.อุเอโนะนายของเค้าจริงๆ

Hachiko กับผู้คนที่ผ่านไปมา



เรื่องราวความจงรักภักดีของเค้า

เป็นที่กล่าวขานแก่ผู้คน ในปี 1932

เรื่องของฮาจิโกะถูกตีพิมพ์ลงบนหนังสือพิมพ์ของญี่ปุ่น

ผู้คนทั่วประเทศต่างเดินทางมาดูและมาเล่นกับฮาจิโกะ

ชาวญี่ปุ่นยังยกย่องให้เจ้าฮาจิโกะเป็นแบบอย่างที่ดี

สำหรับเด็กๆอีกด้วย ถึงขนาดที่จักรพรรดินีญี่ปุ่น

ได้ให้หล่อรูปทองแดงขึ้นในปี 1934

และให้นำไปตั้งไว้ที่สถานีรถไฟชิบุย่า

และแล้ว...

ในวันที่ 8 มีนาคม 1935

มีคนพบฮาจิโกะนอนตายอยู่ตรงที่ที่เค้า

มักจะมารอคอยเจ้านายตลอดระยะ

เวลา 10 ปีที่ผ่านมา

ในที่สุด...

ฮาจิโกะก็ได้เดินทางกลับไปพบ

เจ้านายอีกครั้ง...

สิ้นสุดการรอคอยที่ยาวนานเสียที

ข่าวการตายของฮาจิโกะนั้น

ถูกตีพิมพ์ลงบนหน้า 1 ของหนังสือพิมพ์ญี่ปุ่น

ร่างของฮาจิโกะนั้นถูกนำไปเก็บรักษาเอาไว้

ที่พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ

ในกรุงโตเกียว นอกจากรูปหล่อที่ย่านชิบูยะแล้ว

ยังมีรูปปั้นที่เตือนให้ระลึกถึงฮาจิโกะอยู่อีกหลายแห่ง

เช่น ที่หน้าสถานีรถไฟโอะดะเตะ ในจังหวัดอากิตะ

บ้านเกิดของเจ้าฮาจิโกะ เป็นต้น

เรื่องของฮาจิโกะยังคงเป็นที่เล่าขาน

เป็นตำนานที่ยิ่งใหญ่ มีการนำไปสร้างเป็นละคร

ภาพยนตร์ การ์ตูน หนังสือเรียนและอื่นๆ

รูปปั้นที่ย่านชิบูยา

ร่าง Hachiko ที่พิพิธภัณฑ์



สุนัขตัวเล็กๆตัวนี้สอนให้รู้ว่า

"ความรักแท้มีจริง

และเพื่อความรักแล้วเราต้องมีความอดทน

ความซื่อสัตย์ และมีความหวัง ตราบสิ้นลมหายใจ"



ที่มา  :  http://writer.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=636429

แสดงความคิดเห็น 4   ถูกใจ 3