ชะตากรรม
ชะตากรรมของหมาจรจัด
ถ้าหากเลือกเกิดได้ ฉันเชื่อว่าคงไม่มีใครอยากเกิดมาแบบนี้
ตั้งแต่จำความได้ พวกเพื่อนๆก็เกิดมาในพงหญ้า รกๆ บนที่กว่า10ไร่
อาศัยอยู่กันมาหลายปีดีดัก
แต่มาวันนี้ พงหญ้าอันแสนรก ที่พวกเพื่อนๆฉันเรียกว่าบ้าน
กำลังถูกถากถาง ด้วยสัตว์ประหลาด ตัวใหญ่ ที่คล้ายๆกับรถถัง
จากนั้นบ้านของพวกเราก็หายไปในพริบตา
และในวันนี้กำลังอยู่ในช่วงที่พื้นที่บ้านของพวกเรา ถูกเกรดให้เสมอเท่ากัน และเเทนที่ด้วยดินสีแดงๆเหลืองๆ
ในวันที่ฤดูฝน ยังไม่หมดไป พวกเพื่อนๆร่วม 10 กว่าชีวิต
ต้องนอนกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมา แต่เดิมยังมีพงหญ้า ไว้กั้นสายฝน
แต่มาบัดนี้ไม่มีอีกแล้ว
แต่เพื่อนเอ๋ย พวกเธอจะรู้หรือไม่ว่า อีกไม่นาน พื้นที่ทั้งหมด จะถูกแทนที่ด้วยโรงงานอุตสาหกรรม
และมีกำแพงใหญ่สร้างปิด
ถึงวันนั้นแล้ว พวกเธอจะไปอยู่ที่ไหน แล้วชะตากรรมของพวกเธอจะเป็นอย่างไร คงไม่มีใครคาดเดาได้
สำหรับฉันคงทำได้แค่เพียงนำเรื่องเล่าของพวกเธอ มาเล่าสู่กันฟัง แค่นี้เองเหรอ
ถึงแม้ว่าฉันกับแม่ จะถูกพรากกันไปตั้งแต่ฉันอายุได้ 1 ปี ด้วยน้ำมือของคนใจร้ายก็ตาม
แต่ทุกวัน ฉันก็ยังมีบ้านอยู่ คือโรงงานแห่งนี้ที่ยังมีคนใจดี ให้อาหารกินทุกวัน แล้วพวกเธอเล่า ต่อไปจะเป็นอย่างไร
มันเป็นชะตากรรมซ้ำเติม หรือว่ามันเป็นลิขิตของกรรม หรือการกระทำของใคร ใครรู้วานบอกที
ลงชื่อ "แป้ง หมาน้อยเฝ้าโรงงาน"
จินตนาการจากความจริงวันนี้จากข้างๆกำแพงโรงงาน ของอีกมุมหนึ่งบนโลกนี้ By : Peter P