ฮืม...ปู่เย็น เฒ่าทรนง

ชีวีดำรง ด้วยผืนน้ำ

อยู่กินอาศัย ใต้เงาสะพาน

ใช้เรือต่างบ้าน พักพิงกาย

ปู่เย็น หวนเล่า เรื่องราว ปางหลัง

ก่อนนั้น เคยมีคู่เคียงกาย

แต่คนเราทุกคน ต้องมีเกิดแก่เจ็บตาย

ต้องวางวาย ด้วยถึงซึ่งเวลา

ก็สุดแต่กรรมเวร ลิขิตเส้นทางให้เดิน

ชีวิตต้องเผชิญ กับเรื่องราวปัญหา

ด้วยคนเดียว เพียงลำพังน้ำตาหลั่งอาบสองตา

ต้องอำลา จากลา แล้วผืนดิน

ปู่เย็น เฒ่าวัยชรา

ล่องลอยเรือหาปลา เพื่อทำกิน

ไม่มีความฝัน จะให้ป่ายปีน

ทรัพย์สินแทบไม่มีจะติดกาย

สังขารถดถอยลงทุกที

เรี่ยวแรงที่เคยมี ก็หดหาย

แต่หอยไร้มือตีน ก็ยังไม่เคยอดตาย

คือความหมาย ให้ชีวิตต้องดิ้นรน

กินอยู่แค่เพียงพอ ไม่เคยงอนง้อใคร

พอใจที่มีอยู่ ถึงแม้จะขัดสน

แม้ร่างกายจะชรา แม้ชีวาจะมืดมน

จำต้องสู้อดทน ตราบจนชีพวาย

ชีวิต  เปรียบไม้อันใกล้ฝั่ง

เหลือเพียง ยัง รอคอยเรือเที่ยวสุดท้าย

ชีวิตร้อยปีกว่า ผ่านเรื่องราวมามากมาย

เพื่อสุดท้ายจะกลับกลายเป็นเม็ดดิน

ฮืม...

คำร้อง,ทำนอง,ขับร้อง,เล่นดนตรี โดย Tommy